prawdopobienstwo rober: Na rysunkach przedstawiono siatki dwoch kostek w ksztalcie czworoscianow foremnych. Oblicz prawdopodobienstwo otrzymania w jednym rzucie Biologia - Matura Maj 2021, Poziom rozszerzony (Formuła 2015) - Zadanie 7. Kategoria: Metody badawcze i doświadczenia Typ: Sformułuj wnioski, hipotezę lub zaplanuj doświadczenie Podaj/wymień. Na poniższych rysunkach przedstawiono, z zachowaniem wspólnej skali, przekroje poprzeczne przez blaszki liści klonu cukrowego: Na rysunkach mamy przedstawione podstawy graniastosłupów oraz mamy podane ich objętości. Wzorem na objętość graniastosłupa jest: gdzie V to objętość, to pole podstawy, a H to wysokość graniastosłupa. Wysokość trójkąta, trapeza lub równoległoboku w podstawie oznaczamy jako h. Wzór na objętość możemy przekształcić dla H: Na rysunkach przedstawiono podstawy graniastoslupow prostych a pod rysunkami zaposaino jaka maja objetosc te graniastoslupy. Oblicz wysokosci tych bryl. a)trojkat podstawa 8cm wysokosc 3cm V=120cm3 b)trapez podstawa jedna 9cm druga 5cm wysokosc 3cm V=420cm3 c) rownoległobok wysokosc 2dm podstawa 5dm V= 22cm3 Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ Na rysunku przedstawiono siatkę kostki do gry. Dorysuj na ściankach tyle oczek, aby przy rzucie taką kostką:… cuteduck cuteduck Vay Tiền Nhanh Ggads. Create successful ePaper yourself Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software. More documents Similar magazines Info Na rysunkach przestawiono schematycznie mitochondria pochodzące z dwóch różnych narządów. Podaj, który schemat przedstawia mitochondrium pochodzące najprawdopodobniej z mięśnia szkieletowego. Wybór uzasadnij jednym argumentem, uwzględniając funkcję mięśni i mitochondriów. 4. B - mięśnie umożliwiają ruch, który wymaga dostarczenia energii. Energia ta w postaci ATP wytwarzana jest w mitochondriach w procesie oddychania komórkowego. Silniejsze pofałdowanie błony wewnętrznej mitochondriów we włóknach mięśni zwiększa intensywność wytwarzania ATP w łańcuchu oddechowym. Zadanie 5. (1 pkt) Komórki nabłonka jelita szczura wytwarzają śluz (glikoproteinę). Przeprowadzono następujące doświadczenie. Najpierw do komórek nabłonka jelita szczura wprowadzono radioaktywnie oznakowane aminokwasy. Ustalono, że zostały one wbudowane w białka, które pojawiały się najpierw w siateczce wewnątrzplazmatycznej, a potem w cysternach aparatu Golgiego. Następnie do tych samych komórek wprowadzono oznakowaną radioaktywnie glukozę i zaobserwowano, że trafiała ona od razu do cystern aparatu Golgiego z pominięciem siateczki wewnątrzplazmatycznej. Na koniec stwierdzono, że wytwarzany przez badane komórki śluz jest radioaktywny. Na podstawie opisu powyższego doświadczenia sformułuj wniosek dotyczący funkcji aparatów Golgiego w komórkach nabłonkowych jelita szczura. Aparat Golgiego bierze udział w transporcie związków chemicznych (np. białek) z wnętrza komórki na zewnątrz. Zadanie 6. (1 pkt) Uczniowie otrzymali polecenie zaobserwowania zjawiska plazmolizy. W tym celu: Uczeń 1 umieścił w kropli wody na szkiełku przedmiotowym komórki zwierzęce, następnie dodał dwie krople stężonego roztworu chlorku sodu i rozpoczął obserwację pod mikroskopem. Uczeń 2 umieścił w kropli wody na szkiełku przedmiotowym komórki zwierzęce, następnie dodał dwie krople wody destylowanej i rozpoczął obserwację pod mikroskopem. Uczeń 3 umieścił w kropli wody na szkiełku przedmiotowym komórki roślinne, następnie dodał dwie krople stężonego roztworu chlorku sodu i rozpoczął obserwację pod mikroskopem. Uczeń 4 umieścił w kropli wody na szkiełku przedmiotowym komórki roślinne, następnie dodał dwie krople wody destylowanej i rozpoczął obserwację pod mikroskopem. Wymień ucznia, który ma szansę zaobserwować zjawisko plazmolizy. Podaj argument uzasadniający ten wybór, uwzględniając w nim badany obiekt oraz mechanizm obserwowanego zjawiska. Uczeń: 3, ponieważ plazmolizę można zaobserwować tylko w komórkach roślinnych, polega ona na odstawaniu błony komórkowej od ściany komórkowej po umieszczeniu komórki w roztworze hipertonicznym - woda przenika przez błonę komórkową z protoplastu na zewnątrzZadanie 7. (1 pkt) Na wykresie przedstawiono widmo absorpcji barwników fotosyntetycznych. Przeprowadzono następujące doświadczenie. Siewki rzeżuchy podzielono na 3 grupy i umieszczono w jednakowych warunkach (wilgotność, temperatura, stężenie CO2). Każdą grupę naświetlano światłem o innej barwie przez okres dwóch tygodni: grupę I - światłem niebieskim o długości fali 440 nm grupę II - światłem żółtozielonym o długości fali 560 nm grupę III - światłem czerwonym o długości fali 660 nm. Następnie zmierzono w każdej grupie wysokość wszystkich siewek. Na podstawie powyższych danych podaj, w której grupie siewek rośliny uzyskały najwyższy wzrost. Odpowiedź uzasadnij. W gr I - największą absorpcję promieni świetlnych posiada chlorofil b (przy długości fali 440nm) - przy tej długości fali fotosynteza zachodzi najintensywniej, a więc i wzrost rośliny jest największy (istnieją dwa maksima absorpcji przy 480 i 680). Zadanie 8. (3 pkt) Na uproszczonym schemacie przedstawiono fazę jednego z ważnych procesów metabolicznych zachodzących u roślin. a) Faza przedstawiona na schemacie nazywa się A. cykl Calvina B. cykl Krebsa C. łańcuch oddechowy D. faza jasna fotosyntezy b) Podaj dokładną lokalizację w komórce roślinnej przedstawionej powyżej fazy. W stromie chloroplastów. c) Wymień dwa składniki siły asymilacyjnej biorącej udział w powyższej fazie. ATP; NADPH + H+ Zadanie 9. (2 pkt) Na rysunku przedstawiono przekrój poprzeczny liścia rośliny dwuliściennej. Podaj pełną nazwę tkanki (A) zaznaczonej na rysunku oraz określ przystosowanie jej budowy do pełnionej funkcji. Nazwa: palisadowy miękisz asymilacyjny. Przystosowanie: duża liczba chloroplastów w komórkach miękiszu - umożliwia przeprowadzenie fotosyntezy Zadanie 10. (3 pkt) Na schemacie przedstawiono budowę kwiatu tulipana. a) Podaj nazwy wskazanych na rysunku (A, B, C) elementów budowy kwiatu tulipana. A. działki okwiatu B. słupek C. pręciki Delete template? Are you sure you want to delete your template? Save as template? 27 stycznia 2017 Na początku lat 80-tych ubiegłego wieku pojawła się w sklepach oryginalna kostka Rubika, reklamowana jako układanka niemalże niemożliwa do samodzielnego rozpracowania i od razu podbiła serca ludzi - kupowana była masowo, pomimo że do najtańszych nie należała. W dodatku nauczyciele matematyki w szkołach dawali uczniom oceny za samodzielne dojście do tego, jak ułożyć kostkę. Rozeszły się też wtedy gotowe wzory, choć do dnia dzisiejszego nie zachowały się publikacje na temat tego, jak te ówczesne wzory wyglądały. Nie oznacza to jednak, że popadły w kompletne zapomnienie - mając na uwadze osiągnięcia ówczesnej młodzieży, zdecydowałem napisać i opublikować na mojej witrynie zestaw stron poświęconych układaniu kostki, z uwzględnieniem tamtych metod właśnie. Jak ułożyć kostkę Rubika 3x3x3? Zacznijmy jednak od rzeczy najprostszych. Weźmy do ręki kostkę Rubika (tę o rozmiarze 3×3×3) i przyjrzyjmy się jej dokładnie. Jak widać, ma ona kształt sześcianu o ścianach podzielonych na 9 elementów, które można przemieszczać względem siebie w odpowiedni sposób – poprzez obracanie ścianami. Ułożenie jest możliwe dzięki odpowiedniej metodzie, która polega na zastosowaniu określonych obrotów określonych ścian w określonej kolejności. Istnieje wiele metod układania kostki. Każda metoda składa się z kilku etapów, w których mamy do wykonania określone zadanie, które możemy zrealizować dzięki odpowiedniej procedurze polegającej na wykonaniu określonej sekwencji ruchów. Sekwencje te określamy także jako procesy, manewry, kombinacje, a nawet wzory. Wśród elementarnych kostek składających się na naszą łamigłówkę możemy wyróżnić 3 rodzaje elementów: 6 środków ścian, 12 kantów („krawężników”), 8 narożników („rogów”), Uwaga: Oto jest zestaw terminów, które należy dobrze przyswoić, aby w ogóle rozumieć treść publikowanych tu wyjaśnień. I tak, słowo ściana odnosi się zawsze do kostki jako całości, która ma sześć ścian. Umówmy się ponadto, że ścianka jest terminem odnoszącym się do elementu kostki – środka, kantu lub narożnika. Kostka Rubika - jak wygląda oryginał? Oryginalna ma ustalony układ kolorów, a na białym środku znajduje się logo firmy. Jeśli ją odwrócimy ścianą białą do góry, a ściana zielona będzie skierowana w prawo, wówczas prosto w naszą stronę skierowana będzie ściana pomarańczowa, pod spodem znajdzie się ściana żółta, w lewo skierowana będzie ściana niebieska, wreszcie z tyłu kostki znajdzie się (zasłonięta przed naszym wzrokiem) ściana czerwona (właściwie ciemnoczerwona, prawie brązowa). Kostki o innym schemacie malowania są podróbkami. Kolor ściany znaczy tyle, co kolor środka. Środki można obracać (wraz z całą ścianą), lecz nie można ich przemieszczać względem innych środków. Ustawienia środków nie da się zmienić nawet rozbierając przedmiot i składając go z powrotem w przypadkowy sposób. Dzieje się tak dlatego, że wewnątrz kostki znajduje się specjalny krzyż, a na końcu jego ramion znajdują się właśnie środki ścian. Wszystkim początkującym doradzamy, aby nie bali się pobawić swoją zabawką. Kostka Rubika - algorytmy W internecie spotkać można różne sposoby przedstawiania manewrów kostki – od czysto tekstowych do animacji. Zapis przykładowej sekwencji w systemie polskim może wyglądać tak: C2G'P'LC2PL'G'C2. Zapis tej samej sekwencji w systemie angielskim przedstawia się natomiast tak: F2U'R'LF2RL'U'F2. Litera jest skrótem nazwy ściany Apostrof po literze oznacza obrót w lewo, tj. przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Dwójka oznacza natomiast obrót o 180° (czyli obrót dwukrotny). Kierunek obrotu określamy zawsze tak, jakbyśmy patrzyli na daną ścianę, dlatego obrót prawą ścianą do siebie jest obrotem w lewo, zaś obrót lewą ścianą do siebie jest obrotem w prawo. Uwaga: zaprezentowany system oznaczeń jest najczęstszy, choć nie jest jedynym używanym. Symboliczna metoda zapisu ruchów jest być może dobra, ciekawe jednak, ile przeciętnie czasu potrzeba, aby zapamiętać sekwencję znaków (liter, dwójek, apostrofów) nietworzących żadnego sensownego wyrazu. Jeszcze lepszą metodą prezentacji ruchów są niewątpliwie rysunki i animacje, ułatwiające ułożenie kostki, jednak znów pojawia się problem, jak te wszystkie ruchy zapamiętać. Moim zadaniem nie jest więc jedynie pokazać zainteresowanym, jak ułożyć naszą zabawkę – chodzi raczej o to, aby nauczyć początkujących tej sztuki, i to tak, aby w przyszłości mogli to robić sami. Przedstawiona tu metoda nie jest więc ani szczególnie elegancka, ani szczególnie szybka, ani nawet szczególnie często pokazywana w internecie, jest za to najprostsza. Dla początkującego kostkomaniaka najlepsze nie są metody oparte na zapamiętaniu liter ani tym bardziej prezentacje animacji ruchów kostki, ale właśnie nieco bardziej abstrakcyjne, ale o wiele łatwiejsze w zapamiętaniu metody oparte na cyfrach. Tak przynajmniej pokazuje doświadczenie w przeważającej ilości przypadków. Szkolimy pamięć Zanim jednak dojdziemy do sedna, spróbujmy trochę pobawić się naszą kostką. Ostatecznie Rubik wymyślił ją jako pomoc dydaktyczną do kształcenia wyobraźni przestrzennej (i do ćwiczenia pamięci). Poćwiczmy trochę bez niczyjej pomocy, i spróbujmy samodzielnie ułożyć jedną ścianę (dowolnego koloru). Kurs układania kostki rubika Od razu jednak wyjaśnijmy sobie jedną rzecz - otóż ścianę uważamy za ułożoną tylko wtedy, gdy wszystkie 9 budujących ją elementów znajduje się we właściwym miejscu. Hasło wzór ułożenia bruku budzi skojarzenia z nawierzchnią pokrytą rysunkami z różnokolorowej kostki. A to nie wszystko. Warto przypomnieć te metody układania kostki, które w efekcie stwarzają powtarzalny rysunek nawierzchni. Możliwości aranżowania przydomowej przestrzeni kostką brukową wydają się nieograniczone. fot. Buszrem Nawierzchnia z kostki brukowej – wymagania i możliwości W wykonywaniu nawierzchni brukowanych ogromnie ważne są kwestie techniczne. Korytowanie, podbudowa, odpowiednie spadki i odwodnienie – wszystko to na pewno są elementy, które będą miały kluczowy wpływ na późniejsze użytkowanie. Równie istotny jest dobrze zrobiony projekt, precyzujący szerokości przejść, krzywizny łuków i pozwalający na określenie potrzebnych ilości materiałów. Znaczącym jego elementem jest oczywiście również sam dobór kostki, zarówno pod względem geometrii, jak i koloru oraz rodzaju wykończenia. Czy wymieniliśmy absolutnie wszystko? Niezupełnie. Pozostaje jeszcze jedna kwestia, teoretycznie czysto estetyczna. Jest nią wzór ułożenia kostki. Słowo “teoretycznie” jest tu użyte nieprzypadkowo. Praktyka jest bowiem w tym wypadku nieco inna, ale to materiał na osobny tekst. Najpierw warto doprecyzować definicję. Przez wzór ułożenia nie rozumiemy tu bardziej lub mniej fantazyjnego obrysu wykonanej nawierzchni czy też skomplikowanego wzoru tworzonego przez nią na terenie (chociaż w niektórych przypadkach kwestie te są oczywiście powiązane). Mowa tu o zastosowanej geometrycznej metodzie układania kostki, która w efekcie stworzy powtarzalny rysunek nawierzchni. Kształt kostki brukowej Istnieje oczywiście kilka podstawowych deseni, wszystkie mogą być jednak dowolnie modyfikowane i zestawiane, więc ostateczna liczba możliwości wydaje się niemal nieograniczona. Pewne ograniczenia wynikają za to z samego kształtu elementów, na które się zdecydowaliśmy. I tak duże prostokątne lub kwadratowe kostki nadają się w zasadzie wyłącznie do wzorów prostoliniowych. Nie znaczy to oczywiście że takie formaty mogą służyć jedynie do układania bardzo nowoczesnych w formie nawierzchni. Odpowiednio dobierając ułożenie można z nich uzyskać również formę doskonale podkreślającą przywiązanie właścicieli działki do tradycji. Aby z kolei uzyskać ułożenie wachlarzowe lub inne oparte na łukach – konieczne jest użycie kostki o kształcie rombu, jak na przykład Kreta. W tym wypadku zdecydowanie łatwiej uzyskać nawierzchnię historyzującą, co dla odmiany wcale nie oznacza, że nie można nowocześnie. Projekt nawierzchni z kostki Aby więc i przez ten etap budowy przejść możliwie bezboleśnie, a potem być zadowolonym z efektu – warto rzecz zacząć od początku, czyli od ogólnego pomysłu. Ten natomiast wiązać się będzie z analizą całości założenia, nad którym pracujemy. Warto przy tym zadać sobie kilka podstawowych pytań: czy dom jest nowoczesny, czy też może tradycyjny? Jak duża jest działka i jak dużą jej powierzchnię zamierzamy pokryć kostką brukową? Jakie są dominujące kolory i czy zamierzamy się do nich dostosowywać, czy też wprowadzać coś nowego? Po pierwsze – moduł Bardzo często popełnianym w komponowaniu nawierzchni błędem jest podejście “jakoś wyjdzie”, czyli założenie że preferujemy “przypadkowy” układ kostek. Często zresztą nie jest to założenie czynione świadomie, a raczej zwyczajne pominięcie tej decyzji. Chaos na budowie nie sprawdza się nigdzie, również w brukowaniu. Dobrze jest więc opracować moduł lub zasadę, którą będziemy się posługiwać. W wersji najprostszej modułem może być pojedynczy element a zasadą na przykład układanie go w równych rzędach i kolumnach. Takie założenie sprawdzi się wyłącznie przy kostce prostokątnej i da efekt bardzo nowoczesnej, jednolitej płaszczyzny. Istota problemu jest bowiem bardzo prosta: moduł musi być powtarzalny. Oznacza to, że musi się składać jak puzzle, w całości pokrywając powierzchnię. Przy prostych modułach często jest to możliwe na kilka sposobów – to właśnie zasada, o której była mowa chwilę wcześniej. Jeśli stosując ten sam moduł zmienimy zasadę układania i przyjmiemy, że każdy kolejny rząd będzie przesunięty w stosunku do poprzedniego o pół modułu (czyli w analizowanym przypadku o pół elementu) – uzyskamy ułożenie “w cegiełkę” – znacznie lepiej korespondujące z tradycyjną architekturą. Moduł nie musi być jednak tak prosty. Może składać się z kilku, kilkunastu lub nawet kilkudziesięciu elementów. Nie musi się również w żadnym wypadku składać z elementów jednakowych wymiarowo czy kolorystycznie. Ułożony schemat musi jedynie dać się bez “dziur” powielić. (Chyba, że planujemy nawierzchnię ażurową, bo i tak zdarzyć się może). Wyjątkiem od zasady powtarzalności są układane z kostki brukowej mozaiki. W takim wypadku wszystko jest podporządkowane obrazowi, który ma być ostatecznym efektem działań brukarskich. Jedna tylko uwaga: w żadnym wypadku nie należy rozpoczynać układania brukowej mozaiki bez dokładnego projektu wykonawczego. Efekty takiego działania mogą być opłakane, a co najgorsze – widoczne będą dopiero po ukończeniu dzieła i najczęściej bardzo trudne do poprawienia. Po drugie – zasada Z jednym tylko zastrzeżeniem: niektóre bardziej skomplikowane moduły ułożyć można tylko w jeden sposób. Wtedy pół problemu przestaje istnieć. W wypadku jednak form, które umożliwiają kilka wersji ułożenia, decyzja ta może być kluczowa dla ostatecznego wyglądu. Przykładem niech będzie wymieniona już wcześniej prostokątna kostka. Ułożona w równych rzędach i kolumnach da efekt modernistycznej siatki. Jeśli przesuniemy ją w rzędach o pół (wzdłuż dłuższego boku) – otrzymamy “cegiełkę”. Możemy jednak stosować również przesunięcie wzdłuż boku krótszego lub też (jeśli kostka ma proporcje boków 2:1) – ułożenie “w jodełkę”. Można wreszcie zastosować co drugą kolumnę obróconą o 90 stopni a następnie dowolnie dobierać ilość kolumn o ułożeniu poziomym i pionowym. Każda taka operacja da w efekcie nawierzchnię o zupełnie innym stylu. W dodatku to nadal nie koniec możliwości, bo w grę wchodzą jeszcze różne zestawienia kolorystyczne (kto powiedział, że nawierzchnia musi być jednobarwna?). I to w zasadzie (tylko i aż) tyle, jeśli chodzi o teorię komponowania nawierzchni z kostki brukowej. Czas najwyższy zabrać się za praktykę: Wzory ułożenia kostki brukowej – projekty nawierzchni z kostki 1. Przykłady ułożeń opartych na module złożonym z jednej prostokątnej kostki Malta 1. Moduł. Pamiętać trzeba, że na palecie dostarczane są różne rozmiary kostki – co oczywiście należy przewidzieć projektując nawierzchnię. 2. Równe rzędy i kolumny 3. Rzędy przesunięte względem siebie o pół modułu 4. Kolumny przesunięte względem siebie 5. Kolejne kolumny obrócone o 90 stopni (aby uzyskać jednolity efekt należy zwrócić uwagę na rozliczenie szerokości spoin). rys. Buszrem 2. Kreta. Kostka o rzucie trapezu, doskonale sprawdzająca się w ułożeniach o nieco bardziej miękkich liniach, co oczywiście nie znaczy że nie da się stosując odpowiedni moduł i zasadę zmusić jej do występowania w liniach prostych. Podobnie jak w wypadku poprzednim trzeba pamiętać o zróżnicowaniu wielkości kostek na palecie. 1. Moduł. Aby uzyskać linie proste musi być złożony z dwóch elementów obróconych względem siebie o 180 stopni. Najlepiej jeśli są to elementy różnej wielkości, co pomoże wykorzystać cały zakupiony materiał. 2. Prosty układ modułu powtarzanego w równych rzędach i kolumnach 3. Rzędy przesunięte o pół modułu. W tym wypadku nie da się zastosować przesuniętych o pół modułu kolumn. 4. Moduł dla układu wachlarzowego jest znacznie bardziej skomplikowany i obejmuje pełną gamę dostarczonych wielkości kostki. 5. Układ wachlarzowy. rys. Buszrem 3. Nieco bardziej skomplikowane moduły i efekty ich zastosowania. Użyto kostek Malta. Dwa pierwsze dają tylko jedną możliwość układania. Trzeci Umożliwia zastosowanie różnych zasad, z których zaprezentowano dwie: Równo rozłożone rzędy i kolumny oraz co drugi moduł obrócony o 90 stopni i przesunięcie w kolumnach o pół modułu. Trzeba pamiętać, że są to układy ozdobne i nie wykorzystują pełnego asortymentu dostarczonej kostki. Warto więc, jeśli zdecydujemy się na ich zastosowanie, przewidzieć również ułożenia z użyciem pozostałej kostki do zastosowania na innych przestrzeniach działki. rys. Buszrem Obejrzyj galerię zdjęć Salon Sprawdź co pamiętasz na temat Parku Narodowego Yosemite. Uzupełnij zdania wyrazamy z ramki: dangerous, eagles, food, mountains, picnics, waterfalls, year. 1. You can see bears and bald ...... at. 2. You can camp and have ........ there. 3. You can't leave .......... on the tables. 4. 4 million people visit Yosemite every .......... . 5. You can visit beautiful .......... and climb .......... there. 6. The bears can be .......... . PROSZĘ! JUTRO MAM ANGIELSKI BARDZO POTRZEBUJE TO ZADANIE <333 Jak ktoś zrobi dobrze daje NAAAJ <3 Answer Oba podpisane dobrze, ale i tak nie musisz tego podpisywać w powierzchnie stawową w stawie krzyżowo-biodrowym(lub jeżeli będzie ci łatwiej zapamiętać to po prostu stanowi połączenie z kością biodrową) Y-łączy się z ostatnim kręgiem lędźwiowym

na rysunkach przedstawiono kostke